 |
| Mijn zelfportret! |
Mijn eerste stagedag was vorige week dinsdag. Toch altijd wel weer spannend, om ‘je kinderen’ voor het eerst te ontmoeten! Wat zullen ze van me vinden? Gaan ze me als echte juf zien, of blijf ik maar een ‘hulpjuf’ in hun ogen? En natuurlijk was ik benieuwd naar de sfeer in mijn klas.
Eenmaal aangekomen op stage werd ik hartelijk ontvangen door het team (sommigen kenden me nog van een aantal jaar geleden, toen ik daar stage liep tijdens mijn vorige opleiding). Ook mijn mentor was heel lief en enthousiast en stelde me meteen gerust met de woorden: ‘als je een vraag hebt kan je deze altijd stellen en als je een leuk plan hebt sta ik daar altijd voor open!’ Fijn om weer terug te zijn op deze basisschool.
Mijn mentor had de dag daarvoor al verteld dat er morgen een nieuwe juf zou komen. Toen de kinderen binnenkwamen heb ik ze allemaal persoonlijk een goedemorgen gewenst en gaf ik de ouders die ik zag een hand om me voor te stellen. De kinderen bekeken me natuurlijk van top tot teen. Sommigen waren nieuwsgierig en begonnen gezellig tegen me te kletsen, anderen zonderden zich een beetje af en waren juist verlegen. Toen iedereen er was en de bel was gegaan, stelde ik me voor aan de klas en kon de dag beginnen. Ik heb ’s ochtends nog geen les gegeven, aangezien je lessen eerst moet voorbereiden. Het leek me wel handig om een dagje gewoon te observeren en te kijken hoe mijn mentor te werk gaat en om de kinderen eerst aan mij te laten wennen. ’s Ochtends was het dus vooral observeren, maar ook helpen (vragen beantwoorden, opgaven uitleggen etc.) tijdens het zelfstandig werken. De ochtend was zo voorbij!
Na de lunchpauze kwamen de kinderen weer binnendruppelen en kreeg ik van één meisje een tekening. Ik bedankte haar voor de tekening, gaf haar een compliment en vroeg wie ze had getekend. “Dat ben jij!”, antwoordde ze. Dat wist ik natuurlijk al lang, aangezien ze er heel kunstig, met verschillende kleurtjes, ‘jij’ boven had geschreven. Ik vertelde haar dat ik wel vond dat ik er heel erg op leek en dat ze me goed had nagetekend. Met een glimlach liep ze weer terug naar haar tafel.
Aan het eind van de middag was het tijd voor mijn kennismakingsspelletje. Alle kinderen kregen een strookje papier. Op dat strookje moesten ze vijf woorden schrijven die wat zouden vertellen over zichzelf. Ik liet mijn strookje als voorbeeld zien, waar de woorden: schildpad, winkelen, films, juf en roze op stonden. Ik legde uit waarom die woorden bij mij passen en liet de kinderen hun eigen strookje invullen. Daarna haalde ik alle strookjes weer op, husselde ik ze door elkaar, en gingen we kijken hoe goed de kinderen elkaar eigenlijk kennen. Ik las ze één voor één voor, en de kinderen moesten raden bij welk kind het strookje hoorde. Ik heb de kinderen hierdoor beter leren kennen en zij hebben het als een leuk spelletje ervaren. Zeer geslaagd, wat mij betreft!
Ook de middag was voorbij voor ik er erg in had. Toen de bel ging kwamen een aantal leerlingen naar me toe om te vragen wanneer ik er weer zou zijn. Ik vertelde dat ik er vanaf nu elke dinsdag zou zijn en soms zelfs een hele week, en dat vonden ze heel leuk om te horen. Fijn als leerlingen zo blij zijn met jou in de klas. Dat voelt goed! Toen alle kinderen naar huis waren bespraken mijn mentor en ik de dag en niet lang daarna was het voor mij al thuis om naar huis te gaan.
Natuurlijk ga ik voortaan gewoon lessen geven, dat kon alleen vandaag niet omdat het de eerste stagedag was. De volgende keer ga ik in ieder geval rekenles en spelling geven, en misschien nog wel een paar andere lessen. Ik heb er weer zin in!
Ik kreeg laatst de vraag of ik wat meer persoonlijke artikelen wilde schrijven en dit leek me wel leuk om met jullie te delen. Morgen natuurlijk weer een beauty-gerelateerd artikel!
